Mijn ervaring in het onderwijs in Ghana

Vanaf 2008 studeerde ik op de Hogeschool Domstad in Utrecht aan de PABO. In 2011 kon ik kiezen voor een minor. De minor internationalisatie was beslist mijn keuze, omdat ik echt graag in het buitenland les wilde geven. Na maandenlang zoeken naar een goede stageplek, kwam ik bij de Holland Ghana Foundation uit. Via deze stichting kon ik drie maanden stagelopen op een Ghanese school.

 

Met veel spanning reisde ik af naar het Afrikaanse land. Daar aangekomen merkte ik dat ik enorm moest wennen. De leefomgeving, de stageplek en de cultuur is een groot verschil met, dat wat ik in Nederland gewend was. Na een aantal weken is het echter een nieuw thuis voor mij geworden. Een leerplek waar je met de neus op de feiten wordt gedrukt. Wat hebben we het goed in Nederland!

 

De mensen in Ghana zijn fantastisch. Vrolijke, gelukkige, vriendelijke, hartelijke mensen die alles wat ze hebben, voor je over hebben. Vaak is dat wat ze hebben niet veel, maar ze delen het met alle liefde.

De meeste Ghanezen hebben ook de wens om alles beter te maken. Ik heb kinderen mogen ontmoeten die later dokter of president willen worden, want dan kunnen ze alles beter maken in hun land. Ook zie je kinderen die zo gelukkig zijn dat ze naar school mogen, dat ze de hele dag in boeken wegduiken. Of kinderen die tijdens de pauze helemaal tot leven komen, als ze mogen voetballen met die ene voetbal op school. En wat kunnen ze dat goed!

 

De cultuur was een shock en daar heb ik wel flink aan moeten wennen. Je gaat 100 jaar terug in de tijd als je een klas binnenloopt. Kinderen die opstaan als de leerkracht binnenkomt, kinderen die met respect het volkslied van hun land zingen aan het begin van de schooldag, maar ook kinderen die bestraft worden op de manier waarop wij dat 100 jaar geleden deden. Het vergt aanpassingsvermogen en respect voor de Ghanese cultuur. Al kun je wel heel goed met de leerkrachten en ouders praten over deze culturele verschillen. Zij zijn ook heel nieuwsgierig.

 

Door deze stage in Ghana heb ik veel over mezelf geleerd. Je komt jezelf op zoveel punten tegen. Doordat ik alleen naar Ghana toeging, had ik ook niemand om mijn ervaringen mee te delen. Niemand die hetzelfde meemaakte. En dat maakte het eenzaam. Ik zou ook niemand aanraden om het ook alleen te doen. Ga met iemand samen, met iemand met wie je dit kunt delen, met iemand die je volledig kunt vertrouwen en je veilig bij voelt.

 

Het is niet gemakkelijk maar het is wel een ervaring om nooit te vergeten. Als ik nu terugkom in Ghana, dan kom ik weer thuis. Ik zie mijn vrienden weer, ik zie het geluk weer van iedereen afstralen. Wat een genot!

 

Ivette Versluijs, 26 jaar

Leerkracht basisonderwijs / Lid raad van advies Holland Ghana Foundation
 

Ik wil ook een bijdrage leveren aan de Holland Ghana Foundation